javahermarket

معلمی از دانش آموزان خواست تا عجایب هفت گانه جهان را فهرست واربنویسند.دانش آموزان شروع به نوشتن کردند.معلم نوشته ها را جمع کرد.با آنکه همه جوابها یکی نبودند،اما بیشتر دانش آموزان به موارد زیر اشاره کرده بودند:

اهرام مصر،دیوار چین،کانال پاناما،تاج محل و ...

در میان نوشته ها کاغذ سفیدی به چشم میخورد.معلم پرسید این کاغذ سفید مال چه کسی است؟

یکی از دانش آموزان دست خود را بالا برد.معلم پرسید:"چرا چیزی ننوشته ای؟"

دخترک جواب داد: "عجایب موجود در جهان خیلی زیاد هستند،من نمیتوانم تصمیم بگیرم کدام را بنویسم."

معلم گفت : "بسیار خوب هر چه در ذهنت است بگو،شاید من بتوانم کمکت کنم."

در این هنگام د خترک مکثی کرد و گفت: "به نظر من عجایب هفت گانه جهان عبارتند از:لمس کردن،چشیدن،دیدن،شنیدن،احساس کردن،خندیدن و عشق ورزیدن."

پس از شنیدن سخنان دخترک  کلاس در سکوتی محض فرو رفت.

آری عجایب واقعی همان نعمت هایی هستند که ما آنها را ساده و معمولی می انگاریم و به سادگی از کنارشان عبور میکنیم!!!!